Biblioteca de autor: 2. Sonata de Otoño - Valle-Inclán
Foi por casualidade que Sonata de Otoño se convertera no
primeiro texto de Valle-Inclán que lin. Quizais é por iso que me marcou tanto á
hora de introducirme na obra do autor que revolucionou no seu momento as letras
españolas. A Sonata de outono, as sonatas, son obras moi galegas, non so polo
espazo e a ambientación senón tamén polo xeito de construír e narrar. Tamén é una
obra moi celta, segundo conclúe un dos especialistas na obra de Valle-Inclán,
Darío Villanueva (actual presidente da Real Academia Española), na introdución á
Narrativa Completa que publicou Espasa en 2010: Yeats nace no mesmo decenio que Valle-Inclán e, no ano de Sonata de
Otoño presenta a versión definitiva de
The Celtic Twilight, un feixe de relatos
de marcada inspiración na antropoloxía cultural irlandesa… O propio Yeats
comeza o seu estudio sobre The
Celtic Element in Literature citando a
Ernest Renan e a Matthew Arnold para quen
o característico destes pobos, entre os que a Galicia de Valle ten o seu
lugar, ven a ser “a paixón pola natureza, a imaxinación e a melancolía”.

Unha ledicia.
Fue por casualidad que Sonata de otoño se hubiese
convertido en el primer texto de Valle-Inclán que leí. Quizás fue por eso que me marcó tanto a la
hora de introducirme en la obra del autor que revolucionó en su día las letras
españolas. La Sonata de otoño, las sonatas, son obras muy gallegas. No solo por
el espacio y por la ambientación, sino también por la forma de construir y de
narrar. También es una obra muy celta, según concluye uno de los especialistas
en la obra de Valle-Inclán, Darío Villanueva (actual presidente de la Real
Academia Española), en la introducción a la Narrativa Completa que publicó Espasa en 2010: “Yeats nace en el mismo decenio que Valle y,
en el año de Sonata de Otoño presenta
la versión definitiva de The Celtic Twilight una
gavilla de relatos de marcada inspiración en la antropología cultural irlandesa...
El propio Yeats comienza su estudio The
Celtic Element in Literature citando a
Ernest Renan y a Matthew Arnold para quienes lo característico de estos pueblos,
entre los que la Galicia de Valle tiene su
lugar, viene a ser “la pasión por la naturaleza, la imaginatividad y la melancolía”.
Las sonatas de
Valle son realmente las memorias del Marqués de Bradomín. Las estaciones del año
que las identifican expresan la época del año en que discurre la historia pero
también la edad del propio narrador que no es otro que Xavier de Bradomín.
Una delicia.
Fue Borges quien dijo que el verbo leer (junto a otros verbos), no soporta el modo imperativo, y yo me encontré con Valle Inclán como lectura obligatoria para le selectividad. No volví a leer nada suyo y, aunque hace tiempo que pensaba hacerlo, no había decidido qué obra en concreto.
ResponderEliminarLeído su artículo ya me he decantado por la "Sonata de Otoño" pero quisiera preguntarle si sería mejor empezar por las Sonatas previas.
Gracias, un saludo.
Violeta