 |
| Bunker en Point du Hoc, Normandía ©pemónbouzas |
Xa pasaron oitenta anos da vitoria
sobre os nazis e a conmemoración neste ano 2025 está debullada (ou
desdebullada) nunha paisaxe bélica inflamada por Donald Trump e os seus
secuaces tecnolóxicos e radicais ultraconservadores (e analfabetos), Vladimir
Putin e os seus lacaios espallados por Europa e, finalmente, por Netanyahu, o
xenocida de palestinos e o peor embaixador da relixión xudea. Menos mal que na
cidade eterna a fumata branca anunciou un pacifista real, un defensor
dos desfavorecidos.
E Europa? Onde está Europa? Como diría
Gila, Europa está, pero como está, toda rachada, toda ciscada polo chan,
desfeita, desunida, obsesionada co minifundismo diabólico que impide o avance cara
a evolución intelixente e xusta do ser humano, cara unha sociedade mellor. Europa
lembra coa súa desunión, coa súa debilidade, o minifundismo das esquerdas
(léase en todos os países incluída España, incluída Galicia onde sentamos
cátedra minifundista mental e social).
Hollywood vendeu con éxito desmesurado o
individualismo norteamericano, o dos heroes solitarios (todos eles cowboys,
cowboy é sinónimo de ladrón, asasino, cuatrero) cando non dos
heroes salvapatrias (léase mundo, planeta terra, galaxia...) como todos eses súper
heroes de cómic con superpoderes, tan admirados e imitados por outros
salvapatrias da política española, dinosauros que ansían seren aclamados e adorados
como o ditador supremo, o emperador da Guerra das Galaxias; representan, claro
está o lado escuro da forza, ese lado que tantas veces triunfa grazas aos votos
dos débiles e ignorantes, esixentes impertérritos dos seus dereitos, carentes
de deberes, dereitos que para eles implican non respectar os dereitos dos demais.
Comentarios
Publicar un comentario